"O, yaratan, var eden, sekil veren Allah'tir. En güzel isimler O'nundur. Göklerde ve yerde olanlar O'nun sanini yüceltmektedirler. O, galiptir, hikmet sahibidir.(Hasr-24)"
ALLAH
(Varligi zorunlu olan ve bütün övgülere layik bulunan zatin özel ve en kapsamli adi)
RAHMÂN
(Bagislayan, esirgeyen)
RAHÎM
(Aciyan, esirgeyen)
MELIK
(Görünen ve görünmeyen alemlerin sahibi)
KUDDÛS
(Her eksiklikten münezzeh)
SELÂM
(Esenlik veren)
MÜ'MIN
(Güven veren, vaadine güvenilen)
MÜHEYMIN
(Kainatin bütün islerini gözetip yöneten)
AZÎZ
(Yenilmeyen yegane galip)
CEBBÂR
(Iradesini her durumda yürüten, yaratilmislarin halini iyilestiren)
MÜTEKEBBIR
(Azamet ve yüceligini izhar eden))
HÂLIK
(Takdirine uygun bir sekilde yaratan)
BÂRI'
(Bir model olmaksizin canlilari yaratan)
MUSAVVIR
(Sekil ve özellik veren)
GAFFÂR
(Daima affeden, tekrarlanan günahlari bagislayan)
KAHHÂR
(Yenilmeyen, yegane galip)
VEHHÂB
(Karsilik beklemeden bol bol veren)
REZZÂK
((Bedenlerin ve ruhlarin gidasini yaratip veren)
FETTÂH
(Iyilik kapilarini açan, hakemlik yapan)
ALÎM
(Hakkiyla bilen)
KÂBID
(Rizki tutan, canlilarin ruhunu alan)
BÂSIT
(Rizki genisleten, ruhlari bedenlerine yayan)
HÂFID
(Alçaltan, zillete düsüren)
RÂFI'
(Yücelten, izzet ve seref veren)
MUIZ
(Yücelten, izzet ve seref veren)
MÜZIL
(Alçaltan, zillet veren)
SEMI'
(Isiten)
BASÎR
(Gören)
HAKEM
(Son hükmü veren)
ADL
(Mutlak adalet sahibi, asiriliga meyletmeyen)
LATÎF
(Yaratilmislarin ihtiyacini en ince noktasina kadar bilip sezilmez yollarla karsilayan)
HABÎR
(Her seyin iç yüzünden haberdar olan)
HALÎM
(Acele ile ve kizginlikla muamele etmeyen)
AZÎM
(Zatinin ve sifatlarinin mahiyeti anlasilamayacak kadar ulu)
GAFÛR
(Bütün günahlari bagislayan)
SEKÛR
(Az iyilige çok mükafat veren)
ALÎ
(Izzet, seref ve hükümranlik bakimindan en yüce, askin)
KEBÎR
(Zatinin ve sifatlarinin mahiyeti anlasilamayacak kadar ulu)
HAFÎZ
(Koruyup gözeten ve dengede tutan)
MUKÎT
(Bedenlerin ve ruhlarin gidasini yaratip veren, bilip gücü yeten ve koruyan)
HASÎB
(Kullarina yeten, onlari hesaba çeken)
CELÎL
(Azamet sahibi)
KERÎM
(Fazilet türlerinin hepsine sahip)
RAKÎB
(Gözetleyip kontrol eden)
MÜCÎB
(Dileklere karsilik veren)
VÂSI'
(Ilmi ve merhameti herseyi kusatan)
HAKÎM
(Bütün emirleri ve isleri yerli yerinde olan)
VEDÛD
(Çok seven, çok sevilen)
MECÎD
(Sanli, serefli)
BÂIS
(Ölümden sonra dirilten)
SEHÎD
(Her seyi gözlemis olarak bilen)
HAK
(Fiilen var olan, mevcudiyeti ve uluhiyyeti gerçek olan)
VEKÎL
(Güvenilip dayanilan)
KAVÎ
(Her seye gücü yeten, kudretli)
METÎN
(Her seye gücü yeten, kudretli)
VELÎ
(Yardimci ve dost)
HAMÎD
(Övülmeye layik)
MUHSÎ
(Her seyi tek tek ve bütün ayrintilariyla bilen)
MÜBDI'
(Ilkin yaratan)
MUÎD
(Tekrar yaratan)
MUHYÎ
(Can veren)
MÜMÎT
(Öldüren)
HAY
(Ebedi hayatta diri)
KAYYÛM
(Her seyin varligi kendisine bagli olup kainati idare eden)
VÂCID
(Diledigini diledigi zaman bulan bir müstagni)
MÂCID
(Sanli, serefli)
VÂHID
(Bölünüp parçalara ayrilmamasi ve benzerinin bulunmamasi anlaminda tek)
SAMED
(Arzu ve ihtiyaçlari sebebiyle herkesin yöneldigi ulular ulusu bir müstagni)
KÂDIR
(Her seye gücü yeten, kudretli)
MUKTEDIR
(Her seye gücü yeten, kudretli)
MUKADDIM
(Öne alan)
MUAHHIR
(Geriye birakan)
EVVEL
(Varliginin baslangici olmayan)
ÂHIR
(Varliginin sonu olmayan)
ZÂHIR
(Varligini ve birligini belgeleyen birçok delilin bulunmasi açisindan asikar)
BÂTIN
(Zatinin görülmesi ve mahiyetinin bilinmesi açisindan gizli)
VÂLÎ
(Kainata hakim olup onu yöneten)
MÜTEÂLÎ
(Izzet, seref ve hükümranlik bakimindan en yüce, askin)
BER
(Iyilik eden, vaadini yerine getiren)
TEVVÂB
(Kullarini tövbeye sevkeden ve tövbelerini kabul eden)
MÜNTAKIM
(Suçlulari cezalandiran)
AFÜV
(Hiçbir sorumluluk kalmayacak sekilde günahlari affeden)
RAÛF
(Sefkatli)
MÂLIKÜ'L-MÜLK
(Mülkün sahibi)
ZÜ'L-CELÂLI ve'l-IKRAM
(Azamet ve kerem sahibi)
MUKSIT
(Adaletle hükmeden)
CÂMI'
(Toplayip düzenleyen, kiyamet günü hesaba çekmek için mahlukati toplayan)
GANÎ
(Her seyden müstagni, kendi disinda her sey O'na muhtaç)
MUGNÎ
(Zenginlik verip tatmin eden)
MÂNI'
(Dilemedigi seyin gerçeklesmesine müsaade etmeyen, kötü seylere engel olan)
DÂR
(Zarar veren)
NÂFI'
(Fayda veren)
NÛR
(Nurlandiran, nur kaynagi)
HÂDÎ
(Yol gösteren, murada erdiren)
BEDÎ'
(Esi ve örnegi olmayan, sanatkarane yaratan)
BÂKÎ
(Varliginin sonu olmayan)
VÂRIS
(Varliginin sonu olmayan)
RESÎD
(Bütün isleri isabetli ve hedefine ulasici, irsad edici)
SABÛR
(Çok sabirli)
Sanki insanlık çehre değiştirmiş, düşünceler dumura uğramış, hafiza kaybı baş göstermiş... İnsanî duygular yok olduğu gibi, imanî duygularda ortadan kalkmış... Yani insanlık kendi kuyusunu, kendi mezarını kendisi kazıyor. Kendi putlarını kendileri yapıyor, yine kendileri tapıyor bugünün insanları.